غينيا الجديدة الهولندية

غينيا الجديدة الهولندية (بالهولندية: Nederlands-Nieuw-Guinea) تشير إلى منطقة بابوا الغربية في حين أنه كان يشير إلى أراضي ما وراء البحار من مملكة الأراضي المنخفضة من 1949 إلى 1962.[1][2] وحتى 1949 كانت جزءاً من الهند الشرقية الهولندية. والمعروفة باسم غينيا الجديدة الهولندية. أنها تحتوي على ما هي الآن إندونيسيا اثنين من أقصى شرق المحافظات، بابوا (إندونيسيا) وبابوا الغربية (تدار تحت حكومة موحدة قبل عام 2003 تحت اسم إيريان جايا).

اتصالات البواخر في غينيا الجديدة الهولندية في 1915.

انظر أيضاً

ملاحظات

  1. "معلومات عن غينيا الجديدة الهولندية على موقع id.loc.gov". id.loc.gov. مؤرشف من الأصل في 11 ديسمبر 2019. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  2. "معلومات عن غينيا الجديدة الهولندية على موقع viaf.org". viaf.org. مؤرشف من الأصل في 11 ديسمبر 2019. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)

    مزيد من القراءة

    • Bone, Robert C. The Dynamics of the Western New Guinea (Irian Barat) Problem (Cornell U.P. 1958)
    • Finney, B.R. "Partnership in developing the New Guinea Highlands 1948–68," Journal of Pacific History 5 (1970),
    • Henderson, William, West New Guinea. The dispute and its settlement (1973).
    • Lijphart, Arend, The trauma of decolonization. The Dutch and West New Guinea (New Haven 1966).
    • Markin, Terence. The West Irian Dispute (U of Michigan Press, 1996).
    • Penders, C.L.M., The West New Guinea debacle. Dutch decolonisation and Indonesia 1945–1962, Leiden 2002 KITLV
    • Ploeg, Anton. "Colonial land law in Dutch New Guinea," Journal of Pacific History (1999) 34#2 pp 191–203
    • Pouwer, Jan. "The colonisation, decolonisation and recolonisation of West New Guinea," Journal of Pacific History (1999) 34#2 pp 157–79
    • Saltford. John. The United Nations and the Indonesian Takeover of West Papua, 1962–1969 (2003)

    بالهولندية

    • Doel, H.W. van den, Afscheid van Indië. De val van het Nederlandse imperium in Azië (Amsterdam 2001).
    • Drooglever, P.J., Een daad van vrije keuze. De Papoea’s van westelijk Nieuw-Guinea en de grenzen van het zelfbeschikkingsrecht (Amsterdam 2005).
    • Huydecoper van Nigteveld, J.L.R., Nieuw-Guinea. Het einde van een koloniaal beleid (Den Haag 1990)
    • Gase, Ronald, Misleiding of zelfbedrog. Een analyse van het Nederlandse Nieuw-Guinea-beleid aan de hand van gesprekken met betrokken politici en diplomaten (Baarn 1984).
    • Geus, P.B.R. de, De Nieuw-Guinea kwestie. Aspecten van buitenlands beleid en militaire macht (Leiden 1984).
    • Jansen van Galen, John, Ons laatste oorlogje. Nieuw-Guinea: de Pax Neerlandica, de diplomatieke kruistocht en de vervlogen droom van een Papoea-natie (Weesp 1984).
    • Klein, W.C. e.a., Nieuw-Guinea, 3 dln. (Den Haag 1953/1954).
    • Meijer, Hans, Den Haag-Djakarta. De Nederlands Indonesische betrekkingen 1950–1962 (Utrecht 1994).
    • Idem, "`Het uitverkoren land'. De lotgevallen van de Indo-Europese kolonisten op Nieuw-Guinea 1949–1962", Tijdschrift voor Geschiedenis 112 (1999) 353–384.
    • Schoorl, Pim (red.), Besturen in Nederlands-Nieuw-Guinea 1945 -1962 (Leiden, 1996).
    • Smit, C., De liquidatie van een imperium. Nederland en Indonesië 1945–1962 (Amsterdam 1962).
    • van Holst-Pellekaan, R.E., de Regst, I.C. and Bastiaans, I.F.J. (ed.), Patrouilleren voor de Papoea's: de Koninklijke Marine in Nederlands Nieuw-Guinea 1945–1960 (Amsterdam, 1989).
    • Vlasblom, Dirk, Papoea. Een geschiedenis (Amsterdam 2004).
    • Wal, Hans van de, Een aanvechtbare en onzekere situatie. De Nederlandse Hervormde Kerk en Nieuw-Guinea 1949–1962 (Hilversum 2006).

    مصادر خارجية

    • بوابة دول
    • بوابة عقد 1960
    • بوابة التاريخ
    • بوابة إندونيسيا
    • بوابة هولندا
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.